یادگیری ساختارهای حذف به قرینه گروه فعلی انگلیسی توسط فراگیران فارسی زبان

ذف به قرینه گروه فعلی در زبان انگلیسی از جمله ساختارهایی است که سبب ایجاد مشکلات یادگیری برای فراگیران فارسی زبان می شود. توساورانی (2007) در مطالعه خود نشان می دهد که حذف به قرینه گروه فعلی در زبانهای فارسی و انگلیسی از نظر وجود دو شرط مجاز برای ایجاد آنها باهم تفاوت چندانی ندارند. حذف به قرینه گروه فعلی در زبان فارسی، درست همانند این ساختار در زبان انگلیسی نیازمند وجود یک هسته تصریفی در عبارت حذفی و مرجعی برای گروه حذف شده در عبارت مرجع است. موضوع مهم دیگر در ساختارهای حذف به قرینه گروه فعلی در زبان انگلیسی،وجود تفاوت ظریف میان دو فعل"be" و"have" در چنین ساختارهایی است. فعل "be"نمی تواند ( در حالی که مرجع آن فعلی زمان دار باشد) در عبارت حذفی باقی بماند زیرا پسوند"ing" را که دارای عنصر وجهی قابل تعبیر(interpretable)است نمی توان حذف کرد، مگر اینکه بتواند وجه استمراری خود را در ساختارمرجع بازیابد. اما فعل "have"می تواند در عبارت حذفی باقی بماند زیرا پسوند "en" که عنصر غیر قابل تعبیر(uninterpretable)(ماضی) نقلی را در بردارد از نظر معنایی نا مربوط است و باید در مرحله ساختار ذهنی حذف شود. طبق نظریه تعبیر پذیری" interpretability hypothesis"آن دسته از خصوصیت های زبانی که غیرقابل تعبیر باشند و بعنوان ساختارهای دستوری زبان اول نیز در ذهن فراگیر فعال نشده باشد، سبب ایجاد مشکلاتی دریادگیری فراگیران بزرگسال می شوند. این مطالعه به بررسی فراگیری ویژگیهای صرفی و معنایی موجود در ساختارهای حذف به قرینه گروه فعلی، تفاوت میان ساختارهای حذفی در بردارنده افعال "be"و"have" و تفسیر ساختارهای حذف به قرینه گروه فعلی در بردارنده ضمایر انعکاسی توسط فراگیران فارسی زبان می پردازد. با این هدف، 60 زبان آموز در سطوح متوسط و پیشرفته و 10 انگلیسی زبان، آزمونهای ترجمه وقضاوت زبانی را انجام دادند. نتایج این مطالعه، توانایی فراگیران فارسی زبان را در فراگیری ویژگیهای نحوی و معنایی ساختارهای حذف به قرینه گروه فعلی زبان انگلیسی نشان داد و نقش زبان اول را در فراگیری زبان دوم اثبات کرد. از سوی دیگر، ادراک و تولید ساختارهای حذف به قرینه دربردارنده افعال "be"و"have" توسط فراگیران فارسی زبان، بخصوص فراگیران سطح متوسط دچار بی ثباتی هایی بود که فرضیه تعبیر پذیری را اثبات نمود. علاوه بر این تفسیر ساختارهای حذف به قرینه گروه فعلی در بردارنده ضمایر انعکاسی توسط فراگیران فارسی زبان با تفسیر گروه انکلیسی زبان از این ساختارها تفاوت قابل توجهی نداشت.